Γράφει ο Θεολόγος Ηλιού
Περιπλανώμενος μέσα στα στενά αυτής της όμορφης Θεσσαλονίκης, σταμάτησα να πω μια κουβέντα με το περιπτερά της γωνιάς… έτσι μου ήρθε η ιδέα να μάθω ποιος είναι ο παλιότερος εν ενεργεία περιπτεράς της πόλης μας! Η αναζήτηση με πήγε μέχρι την οδό Βασιλίσσης Όλγας 57 όπου ο Θεμιστοκλής Παπαδόπουλος με περίμενε στο “περίπτερο του Σουηδού” (όπως το φωνάζουν οι φίλοι). Ένας άνθρωπος που δουλεύει στο ίδιο περίπτερο από το 1982 και δεν έχει κλειδιά και ρολά στο περίπτερο διότι εδώ και 33 χρόνια δουλεύει συνέχεια όλο το 24ωρο.
Πως αρχίσατε να δουλεύεται σε περίπτερο;
Το περίπτερο το ξεκίνησε ο πατέρας μου το 1982 και γύρισα στα 23 μαζί του από την Σουηδία, όπου οι γονείς μου είχαν μεταναστεύσει από το Κιλκίς για οικονομικούς λόγους. «Τίποτα μονιμότερο από το προσωρινό» . Ήταν μια δουλειά που τότε είχε πολλές “αβάντες” , διότι δεν υπήρχαν ακόμα τα μεγάλα μάρκετ, δεν υπήρχε ο περιφερειακός και ο κόσμος περνούσε της Β. Όλγας… Το περίπτερο με απορρόφησε ολοκληρωτικά και πέρασαν τα χρόνια, χωρίς να το καταλάβω (διότι αν και σπούδασε ηλεκτρολόγος στην Σουηδία, δεν ασχολήθηκε ποτέ με το επάγγελμα αυτό).
Τι σημαίνει να είσαι περιπτεράς;
Είναι από τα πιο δύσκολα επαγγέλματα, για εμένα. Πολλοί λένε ότι απλά πάμε και καθόμαστε μέσα στο περίπτερο… Δεν είναι έτσι όμως! Έχεις ένα μαγαζί που είναι στο πεζοδρόμιο και όλα είναι εκτιθέμενα. Είτε θα έχεις θέμα με το καιρό, είτε με τον κόσμο. Όποια τοποθέτηση και κατασκευή κάνεις θα πρέπει να την μελετήσεις, να το σκεφτείς και να το ελέγχεις. Οι περιπτεράδες είμαστε οι καλύτεροι στην ελληνική πατέντα!!
Τι μπορεί να δει κανείς μέσα από ένα περίπτερο;
Τα πάντα, όλα! Μπορείς να δεις το πόνο, την ζητιανιά, την μιζέρια …όλα! Καταρχάς όπως πάνε και εξομολογούνται στην εκκλησία, έτσι μου λένε συχνά το πόνο τους. Έρχονται να ψωνίσουν και νιώθουν την ανάγκη να μιλήσουν, έχω τα αφτιά μου ανοιχτά.
Η Θεσσαλονίκη φημίζεται ως ερωτική πόλη, τι περιστατικά πάθους έχουν συμβεί μπροστά στα μάτια σας;
Χωρισμοί, κυνηγητό, να κατεβαίνουν από τα αμάξια, πολλά πράγματα. Θυμάμαι ε
ίχε έρθει ένας να πάρει τηλέφωνο από το περίπτερο την γκόμενα του και από πίσω ήρθε η γυναίκα του.. Όταν την κατάλαβε έγινε γάμος τρικούβερτος !
Τι είναι το πιο περίεργο που σας έχουν ζητήσει στο περίπτερο;
Θυμάμαι χαρακτηριστικά στις 5 το πρωί μια νεαρή κοπέλα και μάλιστα πολύ ωραία μου ζήτησε φυστικοβούτυρο και για να μην την απογοητεύσω της είπα ότι αυτή την στιγμή δεν έχω, φαινόταν να το ήθελε πολύ. Επίσης μου έχουν ζητήσει και φρέσκιες ντομάτες.
Τι δυσκολίες έχετε συναντήσει αυτά τα 33 χρόνια;
Οι περισσότερες δυσκολίες και ζημίες ήταν από τον καιρό. Την νύχτα γενικά βλέπεις μεθυσμένους, ντουμανιασμένους… πρέπει ένας περιπτεράς να έχει καλή διαχείριση γλώσσας και καλή συμπεριφορά, δεν θέλει πολύ μαγκιά. Την νύχτα στο περίπτερο, κάθε στιγμή τρέμεις να μην φας «πέσιμο».
Σας έχουν κλέψει;
Πολλές φορές αλλά κλέβουν και το πρωί και κλέβουν κυρίως οι καλοντυμένοι που δεν πάει το μυαλό σου. Όποιος περιπτεράς πει ότι δεν τον κλέβουν, πρέπει να κοιμάται παραπάνω από το κανονικό και δεν το βλέπει.
Τι οδήγησε στο κλείσιμο πολλών περιπτέρων της πόλης τα τελευταία χρόνια;
Η μεγαλύτερη αιτία είναι η κακή διαχείριση. Και μετά τα ποσοστά κέρδους, που είναι εξευτελιστικά, όπως αυτά του τσιγάρου, ουσιαστικά ένας περιπτεράς είναι κρατικός εισπράκτορας πλέον. Οι αλυσίδες και τα μάρκετ είναι πάρα πολλά και ο ανταγωνισμός έχει αυξηθεί. Επίσης η αγοραστική συμπεριφορά του κόσμου είναι πλέον εντελώς διαφορετική.
Οι Θεσσαλονικείς έχουν αλλάξει ; Υπάρχουν ακόμα οι κιμπάρηδες στην πόλη;
Η νεολαία ξέρει τι θα πει κιμπάρης ; (Κάνοντας μια πρόχειρη σκέψη με την εικόνα που υπάρχει γύρω μας από την νεολαία, αυθόρμητα απάντησα όχι). Εμ… Βλέπεις ;! Δεν υπάρχουν πια οι κιμπάρηδες. Αλλάξανε πολλά, παλιά έλεγες «κερνάω εγώ» στους φίλους σου, τώρα βλέπεις αν είναι μέσα κανένας φίλος στο μαγαζί και μετά μπαίνεις. Η κρίση όπως και να έχει αλλοιώνει τον χαρακτήρα των ανθρώπων.
Ποια στάδια έχει περάσει η Θεσσαλονίκη (οικονομικά κυρίως) από τότε που είστε στο περίπτερο;
Η χλιδή ήταν την δεκαετία του 80, που περίμενες να έρθει η νύχτα για να δουλέψεις πολύ περισσότερο, γιατί κυκλοφορούσε η ηλικία των 40-60 και ήταν χουβαρντάδες. Τώρα ο μέσος όρος ηλικίας που κυκλοφορεί την νύχτα είναι 23-24 με το χαρτζιλίκι από τον παππού. Η περίοδος που ζούμε τώρα είναι η πείνα, ο έλληνας δεν μπόρεσε να διαχειριστεί το ευρώ.
Ποια στιγμή θυμάστε πολύ έντονα μέσα σε αυτά τα χρόνια ;
1 Οκτωβρίου του 1990…Ημουν σχεδόν 2 μέρες μέσα στο περίπτερο
και πετάχτηκα στις 5 το πρωί να κάνω ένα μπάνιο. Εκείνη την στιγμή που έφυγα πήρε φωτιά το περίπτερο από την διαφημιστική πινακίδα που είχε στο πάνω μέρος… Όταν γύρισα είχε καεί ολοσχερώς, αντέδρασα ψύχραιμα, δεν βλέπεις πίσω. Ευτυχώς με βοήθησε ο πατέρας μου, γενικά οι γονείς μου είναι στήριγμα. Μας μεγάλωσαν μια φορά όταν ήμασταν μικροί και μας μεγαλώνουν και τώρα που μεγαλώσαμε…
Ο κύριος Θεμιστοκλής νιώθει βαθιά Έλληνας και περιπτεράς. Αν και 33 χρόνια στην πόλη, δεν νιώθει καθόλου Θεσσαλονικιός, καθώς δεν έχει περπατήσει τους δρόμους της και τα σοκάκια της, αφού είναι συνέχεια στο περίπτερο. Πλέον του έχει μείνει το περιπτεράκι του και ένα παράπονο «γιατί να κάνουν τον Έλληνα έτσι …».
www.zwstithess.gr